Etiket Arşivleri: Koloni

Küresel nükleer savaştan dev bir asteroite kadar, dünyadaki insan yaşamının aniden sona erebileceğini hayal etmek zor değil. Ancak hayatta kalanların da olacağını varsayarsak, türümüzü devam ettirebilmek için kaç kişi gerekirdi? Kısa cevap, duruma göre değişkenlik gösterebilir. Farklı felaketler hayatta kalan insanların devam edebilmesi için farklı koşullar yaratacaktır. Örneğin bir nükleer savaş ufak bir buzul dönemini tetikleyebilir. Sağ kurtulanlar radyasyona maruz …

Bilim insanları Ay yüzeyinde kurulacak üsleri güneş enerjisi ile beslemeyi planlıyor. New Scientist’in haberine göre bu planı harekete geçirmek içinse çılgın bir proje üretmiş durumdalar: Ay betonu kullanarak bir kilometre yüksekliğindeki devasa kuleler inşa etmek ve bu kuleleri güneş panelleriyle kaplamak. Evet ay betonu. Ay betonu aslında “hipotetik” bir inşaat malzemesi. 1985 yılında, Larry A. Beyer tarafından ortaya atıldı. Belki ilerleyen yıllarda Ay üslerinde test edilir… …

Ay’da mobilize manyetik yollar, yabancı dünyalarda yüzebilecek robotlar, uzayda ekilebilir toprak oluşturan mantarlar, prefabrik uzay evleri, güneş enerjisini elektriğe dönüştüren süper optikler… Kulağa tüm bunlar bilimkurgu eserlerinden fırlamış gibi geliyor olabilir, ancak gerçekliğe bilimkurgudan çok daha yakınlar. Söz konusu projelerin tasarımcıları çeşitli teknoloji şirketlerinde, eğitim kurumlarında ve NASA‘da çalışan isimler ve amaçları Ay, Mars ve ötesine yapılacak seferleri kolaylaştırmak. NASA, …

Eğer H.P Lovecraft bugün yaşasaydı, insanların uzayla ne denli haşır neşir olduğunu görüp histeri krizi geçirirdi herhalde. Malum, uzayın karanlık perdesi, zavallı insanlardan korkunç, kokuşmuş, adı bile anılmaması gereken feci tehlikeleri saklıyor, ancak insanlar o perdeyi kaldırmaya pek bir meraklı. Şimdilerde dünya çapındaki neredeyse tüm uzay ajansları Ay ile haşır neşir. Mesela Avrupa Uzay Ajansı, Ay’a bir köy kurmayı hedefliyor. …

Çoğu zaman, yıldızlararası bir yolculuğun yalnızca “dış görünüşü” etkileyeceği düşünülür. Hatta zorlu yolculuğu atlatıp yıldızlara ulaşan insanların artık bilinen anlamdaki insanlardan tamamen farklı bir şeye dönüşebileceği söylenir. Nihayetinde insanlar Dünya şartlarına göre evrimleşti fakat yıldızlararası yolculuklarda, insanlar Dünya’nın sunduğu pek çok korumadan yoksun kalacaklar. Peki sadece dış görünüşleri ve bünyeleri mi değişecek? Ya davranış biçimleri? Mesela dil? Dil bir ihtiyaçtan …

İlk memeliler bundan yaklaşık 200 milyon yıl önce evrimleşmeye başladı, yani bundan 2 milyar yıl önce Dünya’da insana benzeyen hiçbir şey yoktu. Peki ya 2 milyar yıl sonra? Bir yıl sonrasını bile tahmin etmek bu kadar zorken, 2 milyar yıl sonrası için kesin bir şey söylemek? Belki de zaman mesafesi ne kadar uzunsa, tahminde bulunmak o kadar kolaylaşıyor… Gelgelelim, bundan …

Bir grup Fin araştırmacı, Mars ve Jüpiter arasındaki asteroit kuşağında büyük bir asteroit ve aynı zamanda bir cüce gezegen olan Ceres‘in yörüngesinde kalıcı bir insan yaşam alanı öneriyor. Araştırmacılara göre bu “mega uydu yerleşim”in yapımı için gerekecek malzeme de Ceres’in kendisinden toplanarak sağlanabilir. Tüm bu fikir, popüler bilimkurgu edebiyat ve televizyon dizisi  “The Expanse“‘in hayranlarına tanıdık gelebilir. Bahsedilen kurgusal evrende …

Bir gün beşikten ayrılmak zorunda kalabiliriz. Tabii tercihimiz, içinde doğduğumuz bu güzel bahçeyi mahvedip uzaya kaçmak zorunda kalmamak… Yine de bir gün orada yaşamayı tercih edebiliriz. Bunun için kendimize uygun bir ortam oluşturmamız gerekecek. Ama nasıl bir yerde? Bir uzay istasyonun birçok sorunu olacak. Ancak bunlardan belki de en önemlisi, yerçekimi sorunu. Halen yeryüzünün 400 km üstünde dolanan Uluslararası Uzay …

Mars’ta kar yağıyor olması muhtemel. Tabii bu kar çok ama çok cılız bir şey. Yine de insanların Mars’ı kolonize etmeye başladığı dönemlerde oluşacak iklimsel değişimler orayı belki de pembe, kızıl, kirli beyaz bir kış cennetine çevirebilir. Marslılar ısıtmalı fanusunda oturup dışarıdaki tuhaf manzarayı izlerken canları şarap içmek isteyebilir. Ancak şarap Dünya’da kaldı, tıpkı ozon tabakası, sağlıklı kemik sistemleri, doğal genler …

Venüs, Romalılar’ın aşk tanrıçası, gece göğündeki en parlak cisimlerden biri ve belki de bir zamanlar, Güneş Sistemi’nin en güzel gezeni. Söylentilere göre Venüs’ün yüzeyinde 3 milyar yıl öncesine kadar okyanuslar vardı ve 750-600 milyon yıl kadar önce tamamen kayboldular. Büyük ihtimalle tektonik hareketler sonucu tüm o okyanuslar uzaya saçıldı. Venüs, sanki Dünya’nın lanetlenmiş güzel ikizi gibi, birdenbire ucube bir gezegene …