Haksız çıktığım, en azından geleceği doğru dürüst göremediğim için sevindiğim konuların en önde geleni, 1980’lerin sonlarından beri bilimkurgu hakkında yaptığım kara kehanetlerin son yıllarda tepetakla olmasıdır. Karamsar olmak için her türlü neden vardı aslında: 1982-92 arasında sırasıyla Dick, Herbert, Heinlein ve Asimov ölmüş, Clarke ve Pohl kendilerini tekrarlamak dışında bir şey yapmaz olmuşlardı. Yani ‘klasik’ kuşak yoktu artık (Dick ne …
Devamını gör »