Her şey bir avuç fosfor içindi. Gökçe Aydan, buz sarkıtlarının geçişi kapadığı karanlık, engebeli arazide yürüyerek devam etmek zorundaydı, hesaba kattığı olasılıklardan biriydi bu, araçtan inmeye hazırlanırken yolculuk boyunca yaptığı gibi sakince mırıldanıyordu. “Bir avuç lanet fosfor. Bir cep dolusu güvercin boku gibi.” Kahkahasını tutamadığı için kendine kızdı, böyle bir günde görmezden gelebileceği bir kazaydı, ama yalnızca bir kez. Kaynağından …