Kısa Öykü

“Keşke bi’ çocuk odasına baksan, George.” “Niye, bir sorun mu var?” “Bilmiyorum.” “E, öyleyse?” “Sadece bakmanı istiyorum, o kadar… ya da bir psikolog çağır, o baksın.” “Bir psikolog çocuk odasıyla ne yapabilir ki?” “Ne yapabilir sen de gayet iyi biliyorsun.” Eşi mutfağın ortasında durdu ve evdeki dört kişi için yemek hazırlamakla meşgul olan ocağın uğultusunu dinledi. “Artık çocuk odası eskisi …

KISALTMALAR DİZİNİ S.S.U.K.M: Savaştan Sonra Ulusal Koruma Muhafızı S.S.U.K.D: Savaştan Sonra Ulusal Koruma Doktoru VAGON: Taşıyıcı Gemi OCMAH: Yeni Dünya Π: OCMAH’ın Yaratıcısı Y.M: Yapay Zekâ Modülü Sıcaklık: 51°C, Atmosferdeki Kloroflorokarbon oranı: %27, Dünya Nüfusu: 1.504.434, Yıl: S.S. 49. BÖLÜM 1: “Kumların Ardındaki Hayat “Rüzgâr, toz bulutlarıyla geçmişin son şarkısını söylüyor.” Zafira, eskiden kalma alışkanlıklarını bırakmamıştı. Her sabah uyandığında laboratuvarında …

SARI YAPRAKLAR HER ZAMAN SONBAHAR DEMEK DEĞİLDİR Reklam: Sevgili dünya dışı akıllı yaşam formları; size sesleniyoruz! Sinyalimizin geldiği tarafa bakınız. Parlak, hayat dolu, sapsarı bir gezegen göreceksiniz. Burası bizim dünyamız. Gelin birlikte yaşayalım. Birlikte var olalım. Sarı gezegen sizleri bekliyor. Dertsiz, tasasız, rahat bir yaşam! *** Bütün içinde kaybolmadan önce olanları anlatmam lazım. Sürem kısa, bilincim kısıtlı ama yine de …

Tozlu sarı bir gökyüzünün altında, sıcağın serap gibi titrediği bir ovaya doğru giderek yere alçalan bir araç, tozlu yola neredeyse şiirsel bir zarafetle kondu. Çok uzaktan bakan biri için ilk başta bu araç uçuyor sanılabilirdi. Ancak Şanlıurfa’nın kavurucu sıcağıyla birleşen Afrika’dan gelen çöl tozuyla ve biraz daha gözleri kısıp bakınca bu araç yerli üretim bir TOGG gibiydi. Ama aslında… değildi. …

O bebeği bulduğumda güneş coşkulu ışığını olabildiğince azaltmış, ancak gece henüz tüm karanlığını bizimle paylaşmamıştı. Aslında onu bulduğum ormana pek gitmezdim. Ama son haftalarda uzayan günlerle beraber ısınan hava, aylaklık etmek konusunda aklımı çeliyor, beni maceracı bir dürtüyle dışarılara itiyordu. Üstelik katılmak zorunda olduğum grup terapisi, iki grup üyesinin beklenen intiharı dolayısıyla iptal edilmiş, bu da bana açık havada olmak …

2000’li yıllarda bütün dünyada siyasi analistler, İran’daki molla iktidarının sonunu, rejimin sıkı baskısı altında özgürlükleri kısıtlanmış kadınların getireceği fikrinde birleşiyordu; ama hiçbirisi, 12 Şubat 2029 hadisesi çapında bir şeyin olabileceğini tahmin dahi edemezdi. Sadece analistler değil, CIA, MOSSAD, MI6, SVR, GRI dâhil hiçbir istihbarat teşkilatı böyle bir hadiseyi öngöremedi. Dünya, “Kibele’nin Kızları” örgütünü ilk kez o gün, Tahran Özgürlük Meydanı’nda …

Dün feci bir haber aldım. Ne yazık ki birileri idam fermanımızı imzalamış. Zihin şemalarımızın barındığı sunucuları boşaltmamızı istiyorlar. Neymiş efendim, yeni modeller devreye giriyormuş! “İsteyen zihin şemasını başka bir sunucuya taşısın,” diyorlar. Bize önerdiğiniz çözüm bu mu? Kiralar ateş pahası. Acaba o sunucunun kirasını hangi parayla ödeyeceğiz? Eski eşyalar misali gözden çıkarılacağımızı bilseydik hazırlığımızı ona göre yapardık. Tuzu kuru olan …

Rüzgâr, kavruk bir iniltiyle kıvrıla kıvrıla ilerledi, ardından toprakta açılmış ince çatlakların arasına sızarak orada kayboldu. Vadi sessiz ve kıpırtısızdı; eskiden yemyeşil olduğu anlaşılan bu topraklar, şimdi sadece donuk bir boşluğu yansıtıyordu. Güneş tam tepedeydi; parlaklığı göz kamaştırıyor, sıcaklığı ise zaten bunaltıcı olan havayı daha da kötüleştiriyor, ortamı nefes alamaz hâle getiriyordu. Çocuk dar bir patika boyunca ilerliyordu. Ayaklarının altında, …

Kente çöken sessizlik, vahşi hayvanların homurtu ve çığlıklarıyla birleştiğinde son derece ürpertici oluyordu. Mergen’inse hayata tutunabilmesi için dışarı çıkmaktan ve bu manzaraya katlanmaktan başka çaresi yoktu. Otomatik tüfeğini sıkıca kavrayıp etrafı kolaçan eden gözlerle süzdü. Olası bir hayvan saldırısına hazırlıksız yakalanmak istemiyordu. Kentin bu bölgesine ilk defa uğrasa da karşılaştığı manzara öncekilerden pek farklı değildi. Âdeta koca bir gezegen, içindeki …

Burada ölümün rengi yeşil. Kokusu portakal, dokusu tuhaf. Elinizi belli bir yöne doğru sürterseniz yağ gibi kayar, ama aynısını ters yöne yaparsanız ufacık dişler rende misali derinizin altına girerek sıyırıp atar. Acısı da uzun süre geçmez. Bzıbolardan bahsediyorum. Mahsur kaldığım bu gezegenin yeşil renkli, portakal kokulu, tuhaf dokulu katillerinden. İlk görüntüler elimize ulaştığında burasının ne kadar dostane geldiğini hatırlıyorum. Yeşillikler …