Kısa Öykü

Bütüris Cumhuriyeti`nde sıradan bir gündü. Ortasından sığ bir nehir geçen bu ufak şehirde ilkbahar güneşi parlıyor, ılık bir rüzgar yavaş yavaş esiyordu. Birkaç haftadır iyi giden havaların etkisiyle, etraftaki tek tük ağaçlarda tomurcuklar patlamaya başlamıştı. Ama eksik bir şeyler vardı. İlk olarak etrafta kuşlar ve sokak hayvanları yoktu. Sonova Savaşı başladığından beri süregelen kıtlık en çok bu hayvancıkları etkilemişti. İsterseniz …

Büyülü sözcüklerin, ormanlarda yaşayan mutant cadıların ve kurban ayinlerinin gerçekten var olduğuna inanmak hoşuma gidiyor. Bir tohumun çatlayıp da filizlenerek güneşe yönelmesi gibi, insanların benliğinde çatlayan tabu tohumları karanlığı arıyor. Böyle şeylerle dolu haberler iyi iş yapar. Bense iyi bir haber için ruhumu satabilirim. Sonra kendimi öyle bir acındırırım ki bana ruhumu geri iade ederler. Barad Dur Sektörünün sokaklarında dolaşıyorum. …

Eliot, şirketin 7. yılına özel verilen kokteylden çıkıp evine doğru yol alıyordu. Yüzünde, başarılı kariyerinin, itibarının ve insanlar tarafından sevilmemin mutluluğu vardı. Üniversiteden mezun olduktan sonra çeşitli yazılım şirketlerinde çalışmış en sonunda da kendi şirketini kurmuştu. 33 yaşında kurduğu şirket, 40 yaşına girerken ülkenin ve dünyanın en gözde yazılım şirketlerinin başında geliyordu. Bütün hayatı işi olmuştu. Gün içerisindeki mesaisinin yanı …

“Patates haşlama bir seksen yedi” cümlesini takiben başlayan kıkırdamalar yaklaşık 20 dakika sürdü. Levent Bey de birçoğu gibi bu “yeni” hayata alışamamışların kalabalığına balıklamasına dalmış sıradan bir bağımlıydı. Artık yeni dünyada yaşamak zorunda kalmış insanların bazıları antidepresan benzeri ilaçlar olmadan nefes alamıyorlardı. Ahmet Kaya hayatta olsaydı şarkısının bu kadar popüler olmasına ve tüm dillerde tutkuyla söylendiğine şaşıp kalırdı. “İşi gücü …

Adım Joe. İş arkadaşım Milton Davidson beni böyle çağırıyor. O bir programcı ve ben bir bilgisayar programıyım. Multivac-complex’in bir parçası ve dünyanın dört bir yanındaki parçalarla bağlantılıyım. Her şeyi biliyorum. Hemen hemen her şeyi. Ben Milton’nun şahsi bilgisayarıyım. O Joe. Bilgisayarlardan dünyadaki herkesten daha iyi anlar ve ben onun deneysel bir modeliyim. Beni diğer herhangi bir bilgisayarın konuşabileceğinden daha iyi …

“Kusura bakmayın arkadaşlar, babam arıyor. Açmam lazım. Sınav notlarımı merak ediyordur. Beş dakikaya dönerim. Tamam?” Amfiyi koşar adımlarla terk etti Hasan. Yüzlerce öğrenci, devasa amfide küçük gruplar halinde toplanmış, açıklanan sınav notlarını tartışıyordu. İçeride, kapalı alışveriş merkezleriyle yarışacak kadar çok gürültü vardı. Elinde cep telefonuyla bahçeye çıktı. Bahçe ise kutsal kitaplardan çıkma bir cennet gibiydi. Bahar mevsimi tüm ihtişamıyla kampüse …

Erkenden uyandım, güneş bile doğmadan önce. Bugün epey yoğun geçecek, o yüzden hiç oyalanmadan kolumdaki damar yoluna, vücudumun biyolojik kısımlarının ihtiyacı olan protein-karbonhidrat-yağ besinlerini içeren sıvıyı enjekte ettim. Hafıza ve algımı yükselten işlemcileri beyin sapındaki beyin-makine arayüzüne yerleştirdim, çünkü bugün kendi nöronlarımdan daha fazlası gerekecek. Gene soğuktan dolayı uyuyamadım, 3 gündür çürük meyveden başka bir şey yiyemedim zaten. Sırtlan ve …

“Hey, Cihangir!” “Ah, Mehmet, sonunda geldin!” “Kusura bakma. Törenlerden dolayı kalabalık vardı.” Cihangir tam o sırada dev reklam panolarından birine dikkat kesildi. “FEDERASYOUNUMUZUN 20. YILI KUTLU OLSUN!” “Vatandaş olarak kalın ve eğitim, gıda, sağlık, barınma ve diğer temel ihtiyaçlardan eşit olarak yararlanmaya devam edin. Tek yapmanız gereken, vatandaşlık puanınızı yükseltmek!” “ÇOK YAŞA İNSANLIK!” “HEP DAHA İYİYE, DAHA İLERİYE.” Tam o …

– Efendim müsaadenizle size bir şeyler anlatmam gerek. – Söyle bakalım. Nedir seni böylece odama sürükleyen şey? – Efendim, Adıyaman, İzmir ve Denizli’den çıkan sevkiyatlara el koydular. Maalesef işin başında yine Yönetim var. Kaybımız büyük. Böyle giderse siparişler en geç kırk gün içinde karşılanamaz hale gelecek. Ne önerirsiniz? – Ah şu aptal yeni nesil robotlar! İnsanları hep anlamışımdır, onların paganvari …

Bir resme bakıyordum. Mutlu bir aile resmiydi bu. Muhtemelen yok olup gitmiş bir çocuk tarafından vakti zamanında pastel boyayla çizilmişti. Bir anne vardı resimde, bir de baba. Ortalarında da resmi çizen çocuk. Ellerinden tutmuş ebeveynlerinin. Üçünün de yüzünde güller açıyor. Hemen yanlarında bir örtü var yerde. Örtünün üzerinde de tadını, kokusunu hatırlayamadığım meyveler ve sebzeler ve daha niceleri. Ama en …