Etiket Arşivleri: Kısa Öykü

Bayan Swinton’un bahçesinde mevsim hep yazdı. Bahçenin ortasına hiç dökülmeyen yapraklarıyla güzel badem ağaçları dikilmişti. Monica Swinton sarı bir gül koparıp David’e gösterdi. “Ne güzel, değil mi?” diye sordu. David başını kaldırıp baktı ve yanıt vermeden sırıttı. Ardından çiçeği kaptığı gibi çimenliği boydan boya geçti ve içinde biçici robotun çömeldiği köpek yuvasının ardında kayboldu. Biçici her zaman gerekeni yapmaya hazır bir …

Uzandım ve küçük kız kardeşimin eski püskü emniyet kemeri kayışını sıkılaştırdım. Solunum tüpünün altından acı içinde gülümsedi. Çaldığımız mekik yakın zamanda emekliye ayrılmıştı; ama hedefimize doğru yol alırken şu ana dek tek parça kalmayı başarmıştı. Yoksullar yıllar önce zenginler tarafından Dünya’dan sürülmüştü. Doğduğumuz pislik yuvası uzay istasyonundan onlarca kez kaçıp mavi gezegenin harikalarını ziyaret etmiştim; ama her zaman Tilley benimle …

İstanbul Hyperloop İstasyonu ve Dinlenme Tesisleri’nin dillere destan manzarasına karşı, 2059 üretimi Avustralya şaraplarını yudumlayan Polonyalı çift, yirmi ikinci yüzyıla birkaç gün önce girmiş olmaktan kaynaklanan hayretlerini birbirlerine süslü cümlelerle anlatmakta, zamanın ne de hızlı geçtiğinden dem vurmak suretiyle flört etmekteydiler. Adam, kadının kulak memesini boş görünce meraklı bir ifadeyle kaşlarını çattı. Kadın gülümsedi: “ee-Ring’im Zürih’te yola çıktıktan sonra arızalandı. …

“Yine yanmış,” dedi Bonzo Dakore, stator ünitesinin erişim kapağını hırsla kapatarak. “Ne yanmış?” diye sordu Leya Dakore, merak ve endişeyle. “Zoltrak kablosu. Daha dün değiştirmiştim.” “İyi,” dedi Leya ferahlayarak, “Nasılsa iki tane yedeğimiz var. Ötekini takarsın… Ne var, niye öyle bakıyorsun?” “Yedeğin birini dün kullandık. Öbürünü de… şey…” “Şey, ne?” “Hani hatırlıyor musun, geçenlerde Orion sektörüne gönderilmiştik, CF822p pulsarındaki periyod …

Milyonlarca ama milyonlarca takipçili, son derece popüler ve hemen hemen her kesim tarafından sevilmesi bakımından ülkede eşsiz olan bir sosyal hegemonya profili vardı. Ne selamiyetülkerametçiler, ne beşhecelisözlükçüler ne de pankompüterizehumanistler kendisinden nefret ediyordu. Bir şekilde seviliyordu işte. Paylaştığı komik, eğlenceli içeriklerle, kendisine sataşan hiç kimsenin gazına gelip de kötü söz etmemesiyle, hoşgörülü ve sevecen tarzıyla, gerektiğinde kendiyle bile alay edebilmesiyle …

Annem beni aradığında, kızıl saçlı hemşire hasta yatağımın az ötesinde sütyeninin kopçasını açmakla meşguldü. Turkuvaz mavisi teni pencereden içeriye dolan yabancı bir güneşin ışığı altında parıldamaktaydı. Uzayın derinliklerinde kozmik barışı korumak adına savaşırken yaralanan ve son güncellenen evren haritasında bile yer almayan bu güneş sisteminin hayatla kutsanmış tek gezegeninde tedavi altına alınan cesur savaşçı için -ki bu ben oluyordum- yapmayacağı …

Suyla Odana, bu görevin kendisi için her şeyden daha anlamlı olduğunu biliyordu. Geniş alnını yoğun bir somurtmayla büzerek parmağını düşünceli düşünceli ön dişlerine tıklattı. Uygarlığın en büyük atılımı onun başarısına bağlıydı ve elinden gelenin en iyisini yapmaya mecburdu. Yaklaşık üç aydır bu sunuma hazırlanıyordu. Her şeyin kusursuz olması için en ufak ayrıntıların bile üzerinden defalarca geçmişti. Artık hazırdı. Tam o …

“Yaşadığınız tarih diliminden hangi sebeple kaçtınız?” Zaman Mültecileri Yüksek Komiserliği’nde görevli bir hâkim olarak bu soruyu her gün sayısız zaman sığınmacısına yöneltiyorum. Başvurularını onaylayabilmem için iltica talebinde bulundukları anın neden onlar için önemli olduğunu da ayrıca öğrenmem gerekiyor. Sadece macera veya fantezi peşindeki kaçakları ise cezalarını çektikten sonra ilk zaman gemisiyle ait oldukları tarihe geri gönderiyorum. Mesela karşımda duran, M.S. …

Buharlı bir trenin içindeyim. Daha önce hiç buharlı trene bindiğimi hatırlamıyorum. Esasında şu anda içinde bulunduğuma biniş anını da hatırlamıyorum. Kaç saattir buradayım? Tren nereye gidecek bilmiyorum. Tek bildiğim karşımda oturan adamı tanıdığım. Kendisi İrlanda kökenlidir ve epey delikanlı bir adamdır. Oysa ben İrlandalıları çok da sevmezdim. Arkadaşım Donald bana bakıyor ve şöyle diyor: “Rex gözlerinden uyku akıyor? Neden varacağımız …

1 Karla kaplı caddelerde, rüzgârın sert sesine hızla geçen araçların sesleri karışıyordu. Bütün gece lapa lapa yağan kar, biriktiği pencere kenarlarından rüzgârla havalanıyor, korkutucu bir uğultu, bulduğu her çatlaktan bütün gücüyle içeri girmeye çalışıyordu. Rıza Bey indiği taksiden oturduğu binanın giriş kapısına kadar soğuktan ve üzerindeki üç kat giysinin ağırlığı nedeniyle güçlükle yürüdü. Başını tamamen saran kalın siyah atkının arasından …