Uzayda Gizem: Defying Gravity

2052 yılında Antares‘in 8 kişilik mürettebatı, görünüşte araştırmalar yapıp insanlığın bilgisini genişletmek için Güneş Sistemi’nin 6 gezegenini kapsayan 7 yıllık bir yolculuğa çıkar. Mürettebata liderlik eden iki emektar astronot Ted Shaw ve Maddux Donner, 10 yıl önce iki kişinin hayatını kaybettiği Mars görevinin de bir parçasıdır. Geri kalan üyeler ise 5 yıllık titiz bir eğitim programıyla mürettebata seçilmişlerdir. Bu çaylakların eğitim döneminde çektikleri zorlukları dizide ara ara flashbackler ile görmek mümkün. Ancak mürettebattan hiç kimse, misyonun asıl amacının 15 yıl önce karşılaşılan yabancı bir nesnenin bıraktığı izleri araştırmak olduğunu bilmemektedir.

Office Space ile hatırladığımız Ron Livingston, mürettebatının bir kısmını geride bırakmak zorunda kalarak görevden dönmüştür. Flashbacklerden ve “keşke bir şeyleri değiştirebilsem” gibi pişmanlık içeren diyaloglardan anladığımıza göre görev başarılı bir şekilde sona ererken pek çok kayıp verilmiştir. Uzaya çıktıktan sonra, Antares görevinin duygusal açıdan dengesiz bir üyesinin yerine Maddux Donner çağrılır. 10 yıllık geçmişin anıları ile yaşamak zorunda olan Maddux Donner, evin konforundan uzaklara, ortağı Ted Shaw ile birlikte 7 yıllık 6 gezegen göreviyle uzaya yollanır. Bu görev Venüs’e ilk kez ayak basılmasını da kapsamaktadır.

Defying Gravity’nin kısa ömürlü bir dizi olması, başarısız olduğu anlamına gelmiyor elbette. Aksine yapımcılar, ilgi çekici bir konuyu uzun uzadıya işleyerek diziyi sıkıcı hale getirmekten özellikle kaçınmışlar. Dizi, geçmişten ve günümüzden küçük parçaları kullanarak süregiden sosyal etkileşimi izleyiciye başarıyla sunuyor. Maddux ve Zoe Barnes arasında tek gecelik bir macera olarak başlayıp düzenli bir ilişkiye dönüşen uzay romantizmi de cabası.

Her bir karakterin özellikleri ve meseleleri, bu ilginç uzay operasında akıcı bir şekilde açıklanıyor. Her dramın gizem ögelerine ihtiyacı olduğu su götürmez bir gerçek ve Defying Gravity de tuhaf Marslı halüsinasyonları ile ihtiyacı karşılıyor. Bu gizemin, gerek çeşitli ipuçları gerekse açığa çıkmayı bekleyen bir amaçla hikayeye ivme kattığını söyleyebiliriz.

İlerledikçe belirginleşen karakterlerin tam olarak gelişmesi için 6 yıl geçmesi gerekiyor. Gene de mürettebat, görevin niteliğinin yanında karanlıkta kalıyor. Bu haliyle dizideki ilerleyişin entrikalara dayandığı söylenebilir. Dizinin ortaya koyduğu 2052 vizyonuna bakarsak, önümüzdeki yıllarda daha büyük bir ilerleme kaydetmeliyiz.

Sezon boyunca havada kalan tüm soruların dizinin DVD’sinde yanıtlanması, ikinci sezonunun planlanmadığını gösterir nitelikte. DVD’ler ayrıca daha önce yayınlanmamış beş ekstra bölüm de içeriyor. Modern bilimkurguyu romantizm gerginliğiyle harmanlayan böylesi bir senaryonun yarım bırakılması büyük kayıp. Ancak şanslıyız ki bugün bir dizi bitirildiğinde ekstraları izleyerek kapanışı yapma imkanımız var. Defying Gravity bu şekilde tamamlanan ilk dizi değildi, son da olmayacak…