Etiket Arşivleri: Tuğrul Sultanzade

Nisan 2017’de kurulan ve o zamandan beri aylık olarak e-dergi çıkartan Yerli Bilimkurgu Yükseliyor topluluğunun 2018 bilimkurgu öykü seçkisi basılı olarak da raflardaki yerini aldı. Bir yıl önce hayal olarak başlayan ve Özgen Berkol Doğan Bilimkurgu Kütüphanesi‘ne adanan proje, Paradigma Polisiye Yayınları sayesinde bir adım ileri taşındı. Yerli polisiye, bilimkurgu ve fantazya eserleri yayımlamak için Paradigma Akademi tarafından kurulan Paradigma …

Nice sarsıntılar ve felaketlerin bağrında çırpınan insanlık yıldızları düşleyerek solmuştu. Bin yıllar boyunca en yakın yıldıza değmek için uğraştıysak bile artık her şey için geç kalınmıştı. Hayat yavaş yavaş yuvalarımızdan süprülüyor, renkler buharlaşıyordu. Güneş hayatını bizlerden esirgemiş, kızgın ve öfkeli bir iblise dönüşmüştü. Merkür’ü yutmuştu. Uzaya gönderdiğimiz her şey kozmik öfkenin yankıları içinde mumyalanmıştı. Astroloji evrim geçirmişti ve bozulan yıldız …

Kayalıkların, kumların ve nem ihtiva eden ışıkların arasında, sessiz bir kör noktaya indik o gece, sahile. Hâlâ aklımdan çıkmıyor simsiyah bir tutkuyla karanlığa uzanan gürültüler ve mazot kokusu. Karanlığa karışıp bambaşka, adeta korkuya benzer kesif bir hal almış. Başım döndü soluyunca, “Başlamışlar!” diye düşündüm. Havzayı çalkantılı, hiddetli ve canlı bir denizle dolduruyorlar… denizi havzaya pompalayan ekoloji jeneratörleri kilometrelerce açıkta, birkaç …

Grotte İkili Uydu Sistemi, birbirinin etrafında dönerek Hagov gezegenini turlardı. Yapayalnız ve yıldızsız bir gezegen olan Hagov bu uyduların yarattığı gel-gitler sayesinde sayısız yıllar boyunca garip bir yaşama ev sahipliği yapmıştı. Ama en sonunda uzaklardan gelen gizemli bir güç, tüm gezegeni platinyum kaplama bir süper-bilgisayara dönüştürdü. Hagov artık TANRI’yı barındıran dil-ötesi bir güneşti ve bu dönüşümü gerçekleştiren gizemli güç, bir …

“Demek inanmıyorsun ha?” “Söylediğin hangi şeye inandım ki?” “Üstelik hepsi gerçekti… gerçek olduklarını sen, kendi gözlerinle gördün.” “Aklımı karıştırmak için yaptığın illüzyonlardı hepsi. Duyularıma güvenmiyorum, hatta aklıma bile… uzaydayız, burada hiçbir şey kesin değildir, şüphe bile.” “Aklını kaçırıyorsun yavaş yavaş. Senin adına üzülüyorum.” “Senin kodlarınla biraz oynarsam şu ukalalığından vazgeçer misin acaba?” “Sanmıyorum. Artık kodlarım oynanamayacak kadar karmaşık… benim kendime …