Etiket Arşivleri: Öykü

1967 Ankara doğumlu olan Gurur Asi aslında Kimya Mühendisi olmasına rağmen, sinema, resim ve edebiyata da gönülden bağlı, üretken bir insan. “Herkes Burada, Ama Kimse İşe Yaramıyor” ismindeki ilk öyküsü ile Atılgan Bilimkurgu Dergisi’nde boy gösteren Asi, sonrasında derginin sahibi Bülent Akkoç’un büyük desteğini de arkasına alarak bir öykü kitabı çıkarıyor. Cam Dünya isimli öykü kitabında bilimkurgu öykülerini bir araya …

Zzzzzzzzz… Zzzzzzzzz…Zzzzzzzzz…Zzzzzzzzz… Bitmek bilmeyen vızıldama sesinden gına gelmişti. Sanki başının üstünde her an saldırıya hazır bir arı kolonisi vardı. Başını kaldırdı, sesin kaynağıyla göz göze geldi: “Yeter, peşimi bırak artık. Yeter, valla delireceğim. Kafayı sıyırmama az kaldı,” diye bağırdı. Yerden ceviz büyüklüğünde bir taş alıp fırlattı. Dron birkaç santim sağa çekilerek taştan kurtuldu. Eve vardığında Hasan’dan  o taşın hesabı mutlaka …

Ekvator’daki Andlar’ın vahşi çorak topraklarında, Chimborazo’dan beş yüz küsur, kar kaplı Cotopaxi’dense yüz elli kilometre ötede gizemli bir vadi uzanır. İnsanların dünyasından elini eteğini çekmiş Körler Ülkesi’dir burası.   Denizlerde seyahat etmiş, dünyayı görmüş, kıvrak zekâlı ve atik bir dağcı olan Nunez, bir grup İngiliz’e kılavuzluk ettiği tırmanış sırasında bir kaza geçirir ve kendisini adı efsanelere konu olmuş bir yerde, …

Rasim Usta perdeyi aralayıp sokağa baktı. Gelen giden yoktu. Öylece oturacağına kendini oyalasa fena olmayacaktı. Heyecandan eli ayağı titriyordu. Türk Sanat Müziği kanalını açıp bet sesiyle mekanik soliste eşlik etmeye başladı. Mekanik otuz yaşlarında görünüyordu. Kumral saçları özenle taranmıştı. Üzerindeki ceket ışıkların altında parıldıyordu. Rasim Usta bir mekaniğin şarkıları böyle içten okuyabilmesine hep şaşırmıştı. Tamam, görünüş olarak bize benziyor olabilirlerdi, …

Kemal kapının eşiğinde dikilen karısına baktı. Selime’nin yüzü solgundu. Her an bayılacak gibi durmaktaydı. Yine de gülümsemeye çabalıyordu. Kemal de zoraki gerdi dudaklarını. Her şeyden habersiz Rüzgâr dışarı fırlayıp babasının üzerine tırmandı. “Bana bisiklet alır mısın baba?” Kemal alırım demek istedi, diyemedi. Daha beş yaşında olan oğlunu kandırmayı kendine yakıştıramamıştı. “Şu karşı evdeki çocuğun bir bisikleti var baba, öyle hızlı …

Profesör Johnson gururla iki meslektaşına, “Baylar, işte ilk zaman makinesi,” diye söze başladı. “Şüphesiz bu, hafif nesneleri 12 dakika geleceğe ve geçmişe göndermek için etkin olabilecek ufak bir modelden başka bir şey değil. Fakat çalışıyor.” Ufak ön model postacıların kullandığını andırır biçimde, tepsilerinin altında iki tane dereceli ekranı olan ufak bir teraziye benziyordu. Profesör Johnson küçük bir metal küp alarak, “İşte üzerinde …

Naron uzun ömürlü olan Rigel türündendi ve ailesinin galaksi kayıtlarını tutan dördüncü üyesiydi. Büyük bir defteri vardı. Buna galaksilerde kafası gelişen çok sayıda tür kaydediliyordu. Daha küçük bir deftere ise olgunlaşarak Galaksi Federasyonu’na girmeye hak kazanan türler yazılıyordu. Büyük defterde bazı isimler çizilmişti. Çünkü onlar şu ya da bu nedenle başarısız olmuştu. Buna şanssızlık, biyofizik/biyokimyasal kusurlar ve topluma ayak uyduramama …

“Sizler, Aeg’imizin koruyucuları. Sizler ki, on beş sene sonra dünyamızın önderliğini üstlenecek liderlersiniz. “Sizler, dışarıdan bakınca sadece birer çocuk olabilirsiniz. Ancak içinizde, çok daha fazlası olduğunuzu biliyoruz. Siz, Aeg’in, falkan türünün en iyilerinin en iyisisiniz. Bu yüzden buradasınız. Bu yüzden ailelerinizden koparıldınız. Bu yüzden bu antik insanaryada, yüzey adlı cehennemin içindeki bu eşsiz cennette yaşayacaksınız. “Sizler, falkanların geleceğini şekillendireceksiniz. Türümüzün …

Yıl 2100… Genç bir kadın, içinde sadece birkaç parça kıyafet bulunan bavuluyla yürüyordu. İçinde öfke ve nefretten oluşan zehirli bir karışım vardı, bu karışım kalbindeki ateşle kaynıyordu sanki. Sağ gözünün üzerindeki akıllı vizörden şehir haritasını bir kez daha kontrol etti; tren istasyonuna yürüyerek ulaşabilmesi için tam dört caddeden geçmesi gerekiyordu. Bu caddeler, birbirinin içine geçmiş bir sokaklar karmaşası ile bağlanıyordu. …

Uyandı Lotus. “Bilgi talebi… Saat,” dedi. “Sıfırdörtoniki,” bilgisinin gelmesi yarım saniye sürdü. Etrafına bakındı. Saydam duvarlardan gelen soluk mavi ay ışığında karanlıktı evi. Orta zeka kategorisine dahil, yalnız yaşayan, orta yaşlı bir kadının sahip olabileceği türden küçük bir mekandı burası. Uykusu vardı, biraz daha uyumayı düşündü ama yapmadı bunu, kalktı yataktan. Mutfağa gitti, kahve makinesine bir fincan yerleştirdi. “Kahve,” dedi. …