Günümüzde çoğu insan yapay ışık kaynakları sayesinde artık geceleri görebilmek için ona ihtiyaç duymasa da, Ay’ın doğal ritimlerimizi etkilediği biliniyor. Örneğin dolunaydan hemen önce, birçok insan daha geç ve daha kısa süre uyuyor. Buna ek olarak kadınlarda regl döngüsünün uzun süreli gözlemleri, zaman zaman Ay döngülerine uyum sağladığını gösteriyor. (Bu durum, özellikle Ay’ın Dünya’ya uyguladığı kütle çekim kuvvetinin en güçlü …
Devamını gör »Etiket Arşivleri: Döngü
Döngü | İsmail Yiğit (Kısa Öykü)
“Anlatmak isterim yeni biçimler alışını, değişen nesnelerin…” (Ovidius, Dönüşümler – Başlangıç) “Aktarım tamamlandı.” Bilgisayarın yankılanan sesini işitince, uzandığı ameliyat masasından kalktı. Kafatasındaki deliklerden sarkan kabloları düzeltirken, karşısındaki su dolu tanka baktı. İçinde cenin pozisyonunda büzüşmüş pürüzsüz çıplak bir beden vardı. Bedenin göbeğine saplanmış kalın metalik kordonda ışıklar yanıp sönüyordu. Kafasındaki kablolar hızla tavandaki aydınlık kürenin içinde toplandı. Kafatasındaki delikleri örten …
Devamını gör »Gerçeğin Eşiğinde Bilimkurgu
Bu yazının ilginç bir hikâyesi var; en azından benim için. Şiir, tiyatro oyunu, öykü, roman; ne türde yazarsanız yazın şunu iyi bilirsiniz: Edebi türler, size dilin olağan sınırları dışında sözler etmenizi sağlar. Nazım Hikmet’in[1] lügatinden kelimelerle ifade edersem, “maveradan ses duyar” ve “satırların nescine koyarsınız, o anlaşılmayan şeyi.” Benim de aklımda, ancak bir roman genişliğinde ve derinliğinde ifade edebileceğimi düşündüğüm …
Devamını gör »Bugün Aslında Dündü: Groundhog Day
Bilimkurgunun en sevdiği konulardan biridir zaman mefhumu. Zamanda kâh ileri kâh geri gider, türlü paradokslar yaratır, arapsaçı kurmacalar örüntüleriz. Zaten zamanda yolculuğu çekici kılan da vaat ettiği bu sıra dışılıktır. İlk kez Zaman Makinesi romanında H.G. Wells’in yan yana getirdiği “zaman” ve “yolculuk” sözcükleri, o gün bugündür bilimkurguya eklemlenmiş durumda. Tabii konunun bu karmaşık doğası, aynı zamanda sinsi tehlikeler de …
Devamını gör »Yolculuk | Emre Yorgancıgil (Kısa Öykü)
Çocuktum. İstasyon Caddesi’nin trafiğe kapatıldığı bir yaz akşamı, yürüyüş yapıyorduk. Babama, ismimin anlamını sordum. “Evren” demişti, gördüğün her şeyden ibaret. Ayağının bastığı toprak, soluduğun hava ve yaşadığın şehir bunun küçücük bir parçası, Dünya. Gökyüzüne baktığında ise, başka şeyler görüyorsun, Ay, Güneş ve yıldızlar. Yıldızların aslında çok büyük ve çok uzakta olduğundan bahsediyordu. Dünya’nın küçük ve sıradan bir gezegen olduğu gerçeği …
Devamını gör »Döngü | Bertuğ Kodamanoğlu (Kısa Öykü)
13 Eylül 2041 Sabah müthiş bir baş ağrısı ile uyandım. Yorgunluk tüm kaslarımı yataktan kalkmamaya ikna etmiş gibi, kendimi sürüyerek kalkabildim. Hafta sonunun bu kadar yorucu olacağını düşünmemiştim. Şirket yeni teknolojilerle donatılmış fabrikasında çalışacak olanlara verdiği eğitimin ardından iki gün boyunca güzel bir sahilde, patronun sahibi olduğu beş yıldızlı bir otelde sınırsız yemek ve içki ile rüya gibi bir hafta …
Devamını gör »