Isaac Asimov’un Cep Bilgisayarları

Aslına bakarsanız, Isaac Asimov sadece bir yazar değildi, aynı zamanda roman da yazan bir fütüristti. Asimov’un bilim sevdasının mı yoksa bilimkurgu merakının mı önce geldiğini söylemek zor, ama birbirlerini şekillendirdikleri kesin. Asimov, 2 Ocak 1920’de Petrovichi, Rusya’da doğdu. 3 yaşındayken, ailesi Brooklyn’e taşındı ve orada bir şekerci dükkanı açtı. İlk kez orada, kendisini bilimkurgu dünyasına iten ve yazılarına ilham olan renk renk bilimkurgu dergileriyle tanıştı.

Asimov, henüz gençliğinde yazıp yayımladığı bilimkurgu eserleriyle biliniyor. Robert A. Heinlein ile birlikte 20. yüzyılın en büyük bilimkurgu yazarlarından biriydi. Birlikte “geleceğin tarihini” yazdılar.

Asimov’un Robot serisinde irdelediği “yapay zekânın etik sorunları” ve “düzgün robot davranışı” konuları bugün bile güncelliğini koruyor. Ayrıca birçok kurgu ve kurgu dışı eserinde Asimov, postmodern sıkıntıyı, kablosuz teknolojiyi ve otomasyonu da öngördü. Her ne kadar tahminleri akıllıca ve bilimsel zemine sahip olsa da, öngördüğü teknolojilerin tamamını dizayn edemeyeceğini kendi de kabul etti. Örneğin, 1985’te NASA’ya verdiği bir röportajda, bugün bile kullanılan bir teknolojiden bahsediyordu:

“1950’de yayımlanan kitabım ‘Vakıf’taki ilk bölümde, anakarakterim bir cep bilgisayarı taşıyor. O zaman buna ‘cep bilgisayarı‘ yerine ‘elektronik tablo defteri’ demiştim.”

Asimov, “cep bilgisayarı” terimini ilk kez 1959’daki bir kısa öyküsünde kullandı ve hatta 1985 yılında biri ona, bu fikrin patentini neden almadığını sordu. Sonuçta milyonlar kazanabilirdi. Asimov ise bu soruya, bir cep bilgisayarının sadece neye benzediğini tasvir ettiğini, ama nasıl çalıştığını detaylandıramadığını vurgulayarak şöyle cevap verdi:

“Dürüst olacağım. Eserimde bahsettiğim şeyin nasıl çalıştığını hâlâ bilmiyorum. Ama sonuçta teorik bir şey geliştirdim; bence o çok akıllı bir aletti.”

Bu, cep bilgisayarı fikrinin yazılarında geçtiği tek örnek de değildi üstelik. 80’lerin başında tanıtım fırsatını gören Radio Shack, Asimov’a ‘Tandy TRS-80 Model II’ marka bir bilgisayar bile hediye etti. Ancak daktilosunu çok seven Asimov, bu bilgisayardan pek hoşnut kalmadı ve konuyla ilgili şunları söyledi:

“Bir hafta sonra bilgisayarı kurmak için bir Radio Shack çalışanı gelinceye kadar kutusundan bile çıkarmamıştık.”

Buna rağmen Asimov, on yıllar önce hayal ettiği teknolojilerin gerçeğe dönüşmesinden son derece hoşnuttu ve bunun da etkisiyle olsa gerek, Radio Shack firmasının bir dizi reklamında boy gösterdi.

Kaynak