Uçak Mühendisliğinden Yazarlığa: Nevil Shute

Konuk Yazar 11 Mayıs 2019 Yazarlar Bir yorum bırakın

Yazar ve uçak mühendisi Nevil Shute Norway (1899-1960), 17 Ocak 1899’da İngiltere, Ealing’de doğdu. Nevil, merkez postanede memur olan Arthur Hamilton Norway ve eşi Mary Lousia’nın ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. 1912 yılında baba Arthur, İrlanda posta ofisinde yazman oldu. Arthur ve Nevil, İrlanda’da 1916 senesinde meydana gelen Paskalya Ayaklanması sırasında Dublin karargahının kuşatılmasını bizzat yaşadı. Oxford’daki Lynam’s Okulu ve Shropshire’daki Shrewsbury Okulu’nda eğitim alan Nevil, kekemelik sorunu yaşıyordu. İleriki yaşlarında bu sorun bir nebze hafiflese de hâlâ belirgindi. Kekemelik yüzünden, 1918 yılında askeri akademiden mezun olduğunda İngiliz ordusunda görevlendirilmedi. İngiltere’de yedek taburda er olarak hizmet ettikten sonra, mühendislik okuyacağı Balliol Üniversitesi’ne başladı.

Genç yaştan itibaren uçaklara yoğun bir ilgi gösteriyordu. Oxford’dayken üniversite tatillerinde, gönüllü olarak de Havilland Uçak Şirketi’nde çalıştı. 1923 senesinin Ocak ayında, bu şirkette kadrolu olarak çalışmaya başladı. Burada uçmayı öğrendi ve romanlar yazmaya girişti. Babası, Macmillan Yayınevi etiketiyle birkaç seyahat kitabı yayımlamıştı; nenesi ise çocuk kitapları yazmıştı. Nevil, ilk romanını 1923’de bitirdi. Bir sonraki yıl ikinci romanını yazdı. Ancak bu iki kitap da hiç yayımlanmadı. 1924’de Vickers Şirketi’nde, R100 uçaklarının tasarımından ve yapımından sorumlu meşhur mucit Barnes Wallis’in ekibine dahil olup ana hesapçı olarak çalışmaya başladı. “Slide Rule” başlıklı otobiyografisinde, R100 ve R101 uçaklarının yapımındaki altı yıllık denemeleri ve sorunları, R101’in ilk uçuşundaki düşüşünü kaleme aldı.

Nevil, R100 projesinin stresinden kurtulmak için boş zamanlarında düzenli olarak yazmaya soyundu. Üçüncü romanı “Marazan“ı bitirdi ve 1926’da yayımlatmayı başardı. İş yaşamının stresine rağmen, yazmaya devam etti ve 1928’de “So Disdained“i çıkardı. 7 Mart 1931’de 28 yaşındaki bir doktor olan Frances Mary Heaton ile evlendi. Aynı yıl kendi uçak şirketini kurdu: Airspeed. Bu şirket, İkinci Dünya Savaşı’nın başlamasına kadar İngiltere’nin en büyük uçak şirketlerinden biriydi. Şirketin hem mühendislik hem de ticari yönlerine verdiği yoğun emek sebebiyle 1932’de çıkan “The Lonely Road” kitabından sonra, edebiyata altı yıllık bir ara verdi.

1938’de Airspeed’in artık bir zamanlar kurduğu şirketle alakasının kalmadığını fark eden Nevil, yönetim kurulunun önerisiyle şirketten çekildi ve tüm zamanını yazmaya adadı. 1938’de “Ruined City“, 1939’da “What Happened to the Corbetts“, 1940’da “An Old Captivity” ve “Landfall: A Channel Story“, 1942’de “Pied Piper“, 1944’de “Pastoral” ve 1945’de “Most Secret” kitapları okurla buluştu. Bu dönemdeki üretkenlik ve ticari başarı Nevil’in kariyerine güç verdi. Kitapları İngiliz sömürgelerinde ve ABD’de de çok sattı. İkinci Dünya Savaşı’nın ardından kitapları daha da popüler oldu: 1947’de “The Chequer Board” ve 1948’de “No Highway“.

1948’de kendi uçağıyla Avustralya’ya uçtu. İngiltere’deki vergiler sebebiyle ailesini de yanına alarak Avustralya’ya göç etti. 1950’de, eşi ve iki kızıyla Melbourne’deki bir çiftliğe taşındı. Kariyerindeki en büyük başarıları bu dönemde geldi ve yazdığı kitapların tümünün arka planında Avustralya vardı: 1950’de “A Town Like Alice“, 1951’de “Round The Bend“, 1952’de “The Far Country” ve 1953’de “In The Wet“. 1954’de otobiyografik kitabı “Slide Rule” çıktı. Nevil yazmaya devam etti: Requiem for a Wren” (1955), “Beyond the Black Stump” (1956), en önemli romanı “Kumsalda” (1957) ve “The Rainbow and the Rose“. Öldükten sonra bile yeni kitapları çıkmayı sürdürdü: “Trustee from the Toolroom” (1960) ve “Stephen Morris“. “A Town Like Alice” ve “Kumsalda” romanları beyaz perdeye de uyarlandı.