Deney | Fredric Brown (Kısa Öykü)

Profesör Johnson gururla iki meslektaşına, “Baylar, işte ilk zaman makinesi,” diye söze başladı. “Şüphesiz bu, hafif nesneleri 12 dakika geleceğe ve geçmişe göndermek için etkin olabilecek ufak bir modelden başka bir şey değil. Fakat çalışıyor.”

Ufak ön model postacıların kullandığını andırır biçimde, tepsilerinin altında iki tane dereceli ekranı olan ufak bir teraziye benziyordu.

Profesör Johnson küçük bir metal küp alarak, “İşte üzerinde deney yapacağımız nesne,” dedi. “Bu, bir buçuk kilo ağırlığında pirinç bir küp. İşe de bunu beş dakika ileriye göndermekle başlayacağız.”

Profesör makinesinin üzerine eğildi ve kadranlardan birinin kolunu çevirdi.

Baylar, saatlerinize bakın!”

İki meslektaşı da saatlerine baktı, daha sonra Profesör Johnson, makinenin tepsisine koyduğu anda küp yok oldu. Beş dakika sonra, tam vaktinde küp tekrar belirdi ve sonra Prof. Johnson onu makineden aldı.

Ve şimdi beş dakika geçmişe gönderelim.”

Kadranlardan birini ayarladı; küpü elinde tutarken saatine baktı ve, “Üçe altı var,” dedi. “Aleti, küpü saat tam üçte tepsinin üzerine koyarak çalıştırır duruma getireceğim. Buna göre küp üçe beş kala elimden yok olmalı ve küpü tepsinin üzerine koymam gerektiği zamandan tam beş dakika evvelki anda orada belirmelidir…”

Meslektaşlarından birisi, “O hâlde, küpü oraya nasıl yerleştirebilirsiniz?” diye sordu.

Beş dakika sonra tepsiye yerleştireceğimden dolayı elimi yaklaştırırken gerektiği zamanda belirmesi lazım gelen yerde olmak için kaybolacak.”

Profesör Johnson’un elinden küp yok oldu ve zaman makinesinin üstünde tekrar ortaya çıktı.

Gördünüz! Onu yerleştirmemden 5 dakika önce küp tepside belirdi…”

İki meslektaşı küpe kaşlarını çatarak baktı. Birisi, “Fakat“, dedi, “Onu yerleştirmenizden beş dakika evvel göründüğü makineye, fikir değiştirerek saat tam üçte koymazsanız ne olacak? Acaba makinenizin çalışması bir çeşit paradoksa düşmeyecek mi?”

Profesör Johnson, “Bahsettiğiniz çok ilginç aziz meslektaşım,” dedi. “Böyle bir şey düşünmemiştim. Bu yapılması gereken bir deney, o hâlde yerleştirmeyeceğim!”

Makinenin işlemesi hiçbir paradoksa düşmedi. Küp yerindeydi. Fakat evrenin diğer bütün kısmı; profesör, meslektaşları ve her şey yok olmuştu.

Yazar: İsmail Yamanol

Amatör bir düş gezgini, saplantılı bir bilimkurgu hayranı. Kuruculuğunu ve genel yayın yönetmenliğini üstelendiği Bilimkurgu Kulübü'nde at koşturmayı sürdürüyor.

İlginizi Çekebilir

umit kirecci soylesi

Ümit Kireççi ile Bilimkurgu Öykülerinde Mizah

Türkiye’nin ilk ve tek bilimkurgu kütüphanesi olma özelliğini taşıyan Özgen Berkol Doğan Bilimkurgu Kütüphanesi‘nin Perşembe …

Bir Cevap Yazın

Bilimkurgu Kulübü sitesinden daha fazla şey keşfedin

Okumaya devam etmek ve tüm arşive erişim kazanmak için hemen abone olun.

Okumaya devam et